مطالعات زن و خانواده

اثربخشی برنامه آموزشی "مرا محکم بگیر" بر صمیمیت، رفتارهای دلبستگی و رضایت زناشویی در دانشجویان متاهل

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 استاد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

2 دانشجوی دکترای روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌ شناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

چکیده

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی برنامه آموزشی "مرا محکم بگیر" بر صمیمیت، رفتارهای دلبستگی و رضایت زناشویی در دانشجویان متاهل دانشگاه علامه طباطبائی است. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون- پیگیری با گروه کنترل است. جامعة آماری شامل تمام دانشجویان متاهل دانشگاه علامه طباطبائی است که 40 نفر (20 زوج) از آن‌ها به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به ‌صورت تصادفی در 2 گروه جای‌گذاری شده‌اند (10 زوج در گروه آزمایش و 10 زوج در گروه کنترل). آزمون صمیمیت باگاروزی (MINQ)، رفتارهای دلبستگی (BARE) و سازگاری زناشویی اسپاینتر (DAS) بر روی شرکت کنندگان اجرا شد. گروه‌ آزمایش در 8 جلسه 2 ساعته با استفاده از برنامة "مرا محکم بگیر" مورد مداخله قرار گرفتند و برای گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت. در پایان مداخله و 6 ماه بعد مجدداً آزمون‌های صمیمیت، رفتارهای دلبستگی و سازگاری زناشویی اجرا گردید و نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد که برنامه آموزشی "مرا محکم بگیر" بر صمیمیت، رفتارهای دلبستگی و رضایت زناشویی در دانشجویان متاهل دانشگاه علامه طباطبائی تأثیر معناداری داشته است (05/0p<). نتایج آزمون پیگیری نشان می‌دهد که اثر برنامه مرا محکم بگیر بر رفتارهای دلبستگی همسر، رضایت زناشویی و صمیمیت در مدت 6 ماه باقی‌مانده است. بر اساس یافته‌های پژوهش می توان نتیجه گرفت که برنامه "مرا محکم بگیر" برای بهبود روابط زوجین به طور کلی و برای افزایش صمیمیت، رفتارهای دلبستگی (پاسخگری، در دسترس بودن و مشارکت) و رضایت زناشویی (سازگاری بین زوجین) برای دانشجویان و جمعیت عمومی استفاده کرد.

تازه های تحقیق

نتایج نشان داد که برنامه آموزشی "مرا محکم بگیر" بر صمیمیت، رفتارهای دلبستگی و رضایت زناشویی در دانشجویان متاهل دانشگاه علامه طباطبائی تأثیر معناداری داشته است (05/0p<). نتایج آزمون پیگیری نشان می‌دهد که اثر برنامه مرا محکم بگیر بر رفتارهای دلبستگی همسر، رضایت زناشویی و صمیمیت در مدت 6 ماه باقی‌مانده است. بر اساس یافته‌های پژوهش می توان نتیجه گرفت که برنامه "مرا محکم بگیر" برای بهبود روابط زوجین به طور کلی و برای افزایش صمیمیت، رفتارهای دلبستگی (پاسخگری، در دسترس بودن و مشارکت) و رضایت زناشویی (سازگاری بین زوجین) برای دانشجویان و جمعیت عمومی استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of "Hold Me Tight" Educational Program on Intimacy, Attachment Behaviors, and Marital Satisfaction among Married Students

نویسندگان [English]

  • Ahmad Borjali 1
  • Mohammad Mehradsadr 2

1 Professor, Department of Clinical Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran

2 PhD student in Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran

چکیده [English]

The aim of this study was to investigate the effectiveness of the "Hold Me Tight" educational program on intimacy, attachment behaviors, and marital satisfaction in married students of Allameh Tabataba’i University. The research is a quasi-experimental study with a pretest-posttest-follow-up design with a control group. The statistical population includes all married students of Allameh Tabataba’i University, of which 40 (20 couples) were selected by available sampling and randomly assigned to two groups (10 couples in each the experimental and control group). The tools which are used included the Marital Intimacy Needs Questionnaire (MINQ), the Brief Accessibility, Responsiveness and Engagement scale (BARE), and the Dyadic Adjustment Scale (DAS). The experimental group was intervened in 8 sessions of 2 hours using the " Hold Me Tight " program and no intervention was performed for the control group. At the end of the intervention and 6 months later, the tests of intimacy, attachment behaviors, and marital adjustment were performed again and the results were analyzed using analysis of covariance. The results showed that "Hold me tight" has a significant effect on intimacy, attachment behaviors, and marital satisfaction in participants (p <0.05). The follow-up test shows that the effect of the HMT program remains within 6 months in attachment behaviors of partner, marital satisfaction, and intimacy. In conclusion, the HMT program can be used to improve couples' relationships in general and to increase intimacy, attachment behaviors (responsiveness, accessibility, and engagement), and marital satisfaction (dyadic adjustment) for married students and the general population.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Hold me tight
  • Intimacy
  • Attachment behaviors
  • Marital satisfaction
  • Emotionally focused couple therapy

 

Background and purpose

Satisfaction and stability in a romantic relationship significantly affect an adult's mental health (Talayizadeh and Bakhtiyarpour, 2016). According to Hou et al. (2019), marital satisfaction is an objective sense of gratification, consent, adjustment between spouses, and enjoyment a couple of from all relationships. Research indicates a relationship between attachment styles and marital satisfaction (Mirhashemi and Akbari Moghadam, 2020, Bedair et al., 2020). Emotionally focused therapy (Johnson, 2004) has relied on attachment theory to research adult love. Hold Me Tight® (HMT) educational program is based on adult attachment and EFT (Johnson, 2004). Research on HMT indicates its effectiveness in reducing dyadic distress and increasing marital satisfaction and includes process research that shows how positive changes occur in a relationship (Lesch, Bruin & Anderson, 2018, Jalali et al., 2016).

Previous studies in Iran have not focused on attachment behavior and intimacy, which are influencing factors in relationship quality and marital satisfaction. Therefore, the current study aims to determine the effectiveness of the Hold Me Tight program (HMT) on intimacy, attachment behaviors, and marital satisfaction among married Iranian students.

Method

The present study is semi-experimental research using a pretest-posttest-follow-up with a control group design. The population consisted of all married students of Allameh Tabatabaei University. Twenty couples (N=40) were selected through convenience sampling and then randomly assigned into two groups, control (N=20) and experimental (N=20). The experimental group received intervention in eight 2-hours sessions while the control group received no intervention. Subjects were assessed before and six months after the intervention.

 Dyadic Adjustment Scale

This instrument was developed by Spanier (1976) marital quality to measure marital and other dyadic qualities. In the current study, Cronbach's alpha for its four subscales was calculated between .72 to .85.

The Brief Accessibility, Responsiveness, and Engagement (BARE) Scale

This questionnaire was developed by Sandberg et al. (2012) to measure couples' attachment behaviors. In the current study, Cronbach's alpha for its six subscales was calculated between .57 to .94.

Marital intimacy Need Questionnaire (MINQ)

This questionnaire was developed by Bagarozzi (1997) to measure assess intimacy between couples. In the current study, Cronbach's alpha for this measure was calculated between .57 to .94.

The Structured Clinical Interview for DSM-5 (SCID-5)

The Structured Clinical Interview for DSM-5 was developed by First et al. (2014) and designed for diagnostic purposes.

Results

Analysis of covariance was used for data analysis. Results of intimacy, attachment behaviors, and marital satisfaction variables are shown in Table 1.

Table 1.

Results of One-way ANCOVA on intimacy, attachment behaviors, and marital satisfaction variables

Variables

Source

Sum of Squares

df

F

p

η2

 

SP

Intimacy

group

125.4

1

4.144

.049

.0106

.51

Individual's attachment behaviors

group

76.7

1

39.1

.000

.527

1

Spouse's attachment behaviors

group

41.2

1

12.8

.001

.268

.935

Martial satisfaction

group

332.2

1

11.1

.002

.242

.901

According to the results of Table 1., the Hold Me Tight program has a significant effect on increasing intimacy, attachment behavior, and marital satisfaction.

Conclusion

Results showed that the Hold Me Tight program caused an increase in attachment behaviors, including responsiveness, accessibility, engagement, and marital satisfaction in couples who participated in this program. Results remained significant six months after the study. In general, emotionally focused therapy helps couples gain the ability to control their emotions and de-escalation. These skills enhance emotion and behavior management, which ultimately makes them show more flexibility in adapting to life situations and achieve the desired level of emotional stability, calmness, and realism in life (Johnson, 2004). Shifting to a focus on emotion-based dialogue, rather than resolving conflict in other ways, will improve couples' intimacy, attachment feelings, and behaviors, and satisfaction.

 

Ethical consideration

Compliance with ethical guidelines 

This study was sponsored by Allameh Tabataba’i University and has been done in accordance with the principles of human research ethics.

Authors' contribution: The first author implemented the project, and the corresponding author was the research assistance.

Conflict of interest: The authors declare that they have no conflicting interests.

Acknowledgments: We would like to thank all the participants who helped us in this research by their participation in the study. We also thank Allameh Tabataba’i University counseling center personnel for their facilitation.

 

باگاروزی، دنیس. (1385). صمیمیت در ازدواج. ترجمه حمید آتش پور و عذرا اعتمادی. اصفهان: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی )خوراسگان(.
پاتو، مژگان؛ حقیقت، فرشته و حسن آبادی، حمیدرضا. (1393). بررسی نقش کیفیت ارتباط زناشویی در پیش‌بینی بهزیستی ذهنی و شادکامی دانشجویان. فصلنامه مطالعات زن و خانواده، 2(1)، 24-7. DOI:10.22051/jwfs.2014.1513 ]لینک[
جابری، سمیه. (1393). تعیین عوامل پیش‌بینی کننده صمیمیت زناشویی زنان شهر اصفهان. فصلنامه مطالعات زن و خانواده، 2(1)، 52-25. 10.22051/jwfs.2014.1514: DOI ]لینک[
جلالی تهرانی، سید محمداحسان. (1399). اثربخشی زوج‌درمانی هیجان مدار بر رضایتمندی زناشویی و احساس تنهایی در زوجین متقاضی طلاق. فصلنامه ایده‌های نوین روانشناسی، 5(9)، 9-1. ]لینک[
جلالی شاهکوه، سمیرا؛ مظاهری، محمدعلی؛ کیامنش، علیرضا و احدی، حسن. (1396). تدوین بسته آموزشی غنی‌سازی زندگی زناشویی بر اساس رویکرد هیجان‌مدار و بررسی اثربخشی آن بر سازگاری زناشویی زوجین تازه ازدواج کرده. مجله اصول بهداشت روانی، 19(3)، 159-153.10.22038/jfmh.2017.8903: DOI ]لینک[
جمشیدی، محمدعلی؛ نوری‍پور لیاولی، رقیه؛ جان بزرگی، مسعود و فردین، محمدعلی. (1394). اثربخشی توانمندسازی کارکردی زوجین مبتنی بر رویکرد اسلامی بر رضایتمندی زناشویی زنان. فصلنامه فرهنگی-تربیتی زنان و خانواده، 10(31)، 7-35. ]لینک[
حمید، نجمه؛ آقاجانی، افجدی؛ اعظم و سعیدی، راضیه. (1393). بررسی رابطه رضایت زناشویی با افسردگی و عملکرد سیستم ایمنی. فصلنامه پژوهش‌های مشاوره، 13(15)، 96-79.]لینک[
رحمانی بجارسری، ملیحه؛ درستکار مقدم، حسین و میرزاییان خمسه، فاطمه. (۱۳۹۳). بررسی رابطه طلاق عاطفی و سلامت روان بین زوجین 30 تا 40 ساله شهر مشهد. سومین همایش ملی سلامت روان و تندرستی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان.]لینک[
رحیمی، پوپک و موسوی، آرزو سادات. (1399) بررسی اثربخشی آموزش با رویکرد هیجان مدار بر صمیمیت جنسی و بخشودگی بین فردی زوجین متعارض زناشویی. فصلنامه علمی پژوهشی علوم روانشناختی. ۱۹ (۸۶) :۲۳۶-۲۲۹. ]لینک[
زنگنه مطلق، فیروزه؛ بنی‌جمالی، شکوه السادات؛ احدی، حسن و حاتمی حمیدرضا. (1396). بررسی اثربخشی زوج‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر کاهش نارسایی هیجانی و بهبود صمیمیت زوجین.  اندیشه و رفتار، 11(44)، 47-57.]لینک[
صداقتی، شیرین؛ نیری، مهدی و رجایی، علیرضا. (1386). سبک‌های مختلف دل‌بستگی و رضایتمندی زناشویی. روانشناسی تحولی (روانشناسان ایرانی)، 3(12)، 347-356. ]لینک[
صیادی، معصومه؛ شاه‌حسینی تازیک، سعید؛ مدنی، یاسر و غلامعلی لواسانی، مسعود. (1396). اثربخشی زوج‌درمانی هیجان مدار بر تعهد زناشویی و دل‌زدگی زناشویی در زوجین نابارور. مجله آموزش و سلامت جامعه، ۴ (۳)، ۲۶-۳۷. ]لینک[
طلایی‌زاده، فخری و بختیارپور، سعید. (1395). رابطه رضایت زناشویی و رضایت جنسی با سلامت روان زوجین. اندیشه و رفتار در روان‌شناسی بالینی، 10(40)، 46-37. ]لینک[
علوی، سیده زهرا؛ امان الهی، عباس؛ عطاری، یوسفعلی و کرایی، امین. (1397). اثربخشی زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان بر صمیمیت هیجانی و جنسی زوج‌های ناسازگار. مشاوره و روان‌درمانی خانواده، 8(2)، 46-26. 20.1001.1.22516654.1397.8.2.2.1:DOI ]لینک[
علیپور، احمد؛ رحیمی، افسانه و زارع، حسین. (1392). بررسی رابطه سلامت روان و رضایت زناشویی دانشجویان متأهل دانشگاه پیام نور استان تهران. مجله پزشکی ارومیه، ۲۴ (۷)، 565-557. ]لینک[
غزنوی خضرآبادی، فاطمه و نیکنام، ماندانا. (1398). بررسی اثربخشی زوج‌درمانی هیجان مدار بر سبک دل‌بستگی و رضایتمندی جنسی زوجین. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، ۲۶ (۳):225-213. 10.32592/JBirjandUnivMedSci.2019.26.3.103 :DOI ]لینک[
فرست، مایکل؛ ویلیامز، جنت؛ کرگ، روندا و اسپیتزر، رابرت. (1396). مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلال‌های روانیDSM5 (راهنمای نسخه بالینگر). ترجمه تینا شادلو، سمانه کریمان و بهرنگ شادلو. تهران انتشارات ابن‌سینا.
فقیرپور، مقصود و سجادی، فرانک. (1395). رابطه سبک‌های دل‌بستگی با رضایت زناشویی دانشجویان زن متاهل. زن و مطالعات خانواده، 5(18)، 82-63. ]لینک[
کیان، فرناز؛ اعتمادی، عذرا و فاطمه بهرامی. (1399). بررسی اثربخشی زوج‌درمانی گروهی هیجان‌مدار بر دل‌بستگی زوجین و شادمانی زناشویی. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 21(‍1)، 72-83. 10.30486/jsrp.2019.559412.1147:DOI ]لینک[
مدنی، یاسر؛ هاشمی گلپایگانی، فاطمه و لواسانی، مسعودغلامعلی. (1396). ارائه مدل تلفیقی رویکرد هیجان‌مدار و مدل گاتمن و اثربخشی آن بر احساس تنهایی زنان متاهل. پژوهش‌های مشاوره،  ۱۵(۶۲)، 97-80. ]لینک[
ملازاده، جواد؛ منصور، محمود؛ اژه‌ای، جواد و کیامنش، علیرضا. (1381). سبک‌های رویاروگری و سازگاری زناشویی در فرزندان شاهد. مجله روانشناسی، 6(3)، 275-255. ]لینک[
میرهاشمی، مالک و اکبری مقدم، زهرا. (1399). پیش‌بینی روابط فرا زناشویی بر اساس ویژگی‌های شخصیتی، رضایت جنسی و سبک‌های دل‌بستگی. فصلنامه مطالعات زن و خانواده، 8(3)، -. 10.22051/jwfs.2020.20783.1780:DOI  ]لینک[
References
Abbaszadegan, S. & Torkzadeh, J. (2000), Educational needs assessment in organizations, Tehran: Sherkat Sahami Aam. (Text in Persian)
Alavi, S. Z., Amanelahi, A., Attari, Y., & Koraei, A. (2019). The effectiveness of emotionally focused couple therapy on emotional and sexual intimacy of incompatible couples. Family Counseling and Psychotherapy, 8(2), 26-46. (Text in Persian) DOI :20.1001.1.22516654.1397. 8.2.2.1 [Link]
Alipour, A., Rahimi, A., & Zare, H. (2013). The Relationship Between Mental Health and Marital Satisfaction of Married Students, Payame Noor University of Tehran. Studies in Medical Sciences, 24(7), 557-565. (Text in Persian) [Link]
Amato, P. R., Booth, A., Johnson, D. R., & Rogers, S. J. (2007). Alone together: How marriage in America is changing. Harvard University Press.
Anderson, S. F., Kelley, K., & Maxwell, S. E. (2017). Sample-size planning for more accurate statistical power: A method adjusting sample effect sizes for publication bias and uncertainty. Psychological science, 28(11), 1547-1562. DOI: 10.1177/0956797617723724 [Link]
Bagarozzi, D. A. (1997). Marital intimacy needs questionnaire: Preliminary report. American Journal of Family Therapy, 25(3), 285-290. DOI: 10.1080/01926189708251073 [Link]
Bagarozzi, D. A. (2014). Enhancing intimacy in marriage: A clinician's guide. routledge.
Bagarozzi, D. A. (2001). Enhancing intimacy in marriage: A clinician's guide. routledge. Translation by Atashpour, Hamid and Etemadi, Ozra, Isfahan, Publishing of Islamic Azad University of Isfahan (Khorasgan) Branch.‏ (Text in Persian)
Beasley, C. C., & Ager, R. (2019). Emotionally focused couples therapy: a systematic review of its effectiveness over the past 19 years. Journal of Evidence-Based Social Work, 16(2), 144-159. DOI: 10.1080/23761407.2018. 1563013 [Link]
Bedair, K., Hamza, E. A., & Gladding, S. T. (2020). Attachment Style, Marital Satisfaction, and Mutual Support Attachment Style in Qatar. The Family Journal, 28(3), 329-336. DOI: 10.1177/1066480720934377 [Link]
Burgess Moser, M., Johnson, S. M., Dalgleish, T. L., Lafontaine, M. F., Wiebe, S. A., & Tasca, G. A. (2016). Changes in relationship‐specific attachment in emotionally focused couple therapy. Journal of marital and family therapy, 42(2), 231-245. DOI: 10.1111/jmft.12139 [Link]
Candel, O. S., & Turliuc, M. N. (2019). Insecure attachment and relationship satisfaction: A meta-analysis of actor and partner associations. Personality and Individual Differences, 147, 190-199. DOI: 10.1016/j.paid.2019.04.037 [Link]
Conradi, H. J., Dingemanse, P., Noordhof, A., Finkenauer, C., & Kamphuis, J. H. (2018). Effectiveness of the ‘Hold me Tight’Relationship Enhancement Program in a Self‐referred and a Clinician‐referred Sample: An Emotionally Focused Couples Therapy‐Based Approach. Family process, 57(3), 613-628. DOI: 10.1111/famp.12305 [Link]
First, M. B. (2014). Structured clinical interview for the DSM (SCID). The encyclopedia of clinical psycholog,12, 1-6.
First, M. B., Williams, J. B., Karg, R. S., & Spitzer, R. L. (2016). User's guide for the SCID-5-CV Structured Clinical Interview for DSM-5® disorders: Clinical version. American Psychiatric Publishing, Inc. Translation by Shadlou, Tina; Kariman, Samaneh and Shadlou, Behrang. Tehran, EbneSina Publication. (Text in Persian)
Ghaznavi khazarabadi, F. and Niknam, M. (2019). The Effectiveness of Emotionally Focused Couple Therapy on the Style of Attachment and Sexual Satisfaction of Couples. Journal of Birjand University of Medical Sciences, 26(3), 213-225. (Text in Persian) DOI:10.32592/JBirjandUnivMedSci.2019.26.3.103 [Link]
Girard, A., & Woolley, SR. (2017). Using emotionally focused therapy to treat sexual desire discrepancy in couples. Journal of Sex & Marital Therapy, 43(8), 720-735. DOI: 10.1080/0092623X.2016.1263703 [Link]
Halchuk, R.E., & Makinen, J.A., & Johnson, S.M. (2010). Resolving attachment injuries in couples using emotionally focused therapy: A three-year follow-up. Journal of Couple & Relationship Therapy, 9(1), 31-47. DOI: 10.1080/15332690903473069 [Link]
Hamid, N., Aghajani Afjadi, A., & Saeidi, R. (2014). Relationship between, Marital Satisfaction, Depression and Immune System. Journal of Counseling Research, 13(51), 79-96. (Text in Persian) [Link]
Hou, Y., Jiang, F., & Wang, X. (2019). Marital commitment, communication and marital satisfaction: An analysis based on actor–partner interdependence model. International Journal of Psychology, 54(3), 369-376. DOI: 10.1002/ijop.12473 [Link]
Jaberi, S. (2014). Determination of Predictive Factors of Marital Intimacy of Isfahani women, Quarterly Journal of Woman and Family Studies, 2(1), 25-52.(Text in Persian) DOI: . 10.22051/jwfs.2014.1514 [Link]
Jalali Shahkouh, S., Mazaheri, M. A., Kiamanesh, A., & Ahadi, H. (2017). The compilation of an educational package for enrichment of marital life based on emotional focused therapy and investigation of its efficacy on newly-married couples’s marital adjustment. Journal of Fundamentals of Mental Health, 19 (special issue), 153-159. (Text in Persian) DOI:10.22038/jfmh.2017.8903 [Link]
Jalali Tehrani, S. M. E. (2019). The Effectiveness of Emotion-Based Couple Therapy on Marital Satisfaction and Loneliness in Divorced Couples. Journal of Psychology New Ideas, 5(9), 1-9. (Text in Persian) [Link]
Jamshidi, M. A., Nouri Pourvaliayi, R., Janbozorgi, M. & Fardin, M. A. (2015). The Effectiveness of Functional Empowerment of Couples Based on Islamic Approach on Women's Marital Satisfaction, The Women and Families Cultural-Educational, 10(31), 7-35. (Text in Persian) [Link]
Johnson, S. (2010). The Hold Me Tight Program: Conversations for Connection. Ottawa, ON: International Centre for Excellence in Emotionally Focused Therapy.
Johnson, S. M. (2004). Creating connection: The practice of emotionally focused couple therapy. New York: Brunner-Routledge.
Johnson, S. M. (2008). Emotionally focused couple therapy. Clinical handbook of couple therapy, 4, 107-137.
Johnson, S. M. (2019). Attachment theory in practice: Emotionally focused therapy (EFT) with individuals, couples, and families. Guilford Publications.
Kennedy, N. (2017). Conversations for connection: An outcome assessment of the hold me tight relationship education program for couples. (Doctoral dissertation, Université d'Ottawa/University of Ottawa).
Kian, F., Etemadi, O., & Bahrami, F. (2020). The Impact of Emotionally Focused Group Couple Therapy on the Couple Attachment and Marital Happiness. Knowledge & Research in Applied Psychology, 21(1), 72-83. (Text in Persian) DOI:10.30486/jsrp.2019.559412.1147 [Link]
Lee, H. J., Han, S. H., & Boerner, K. (2021). Psychological and Physical Health in Widowhood: Does Marital Quality Make a Difference?. Research on Aging, 44(1):54-64. DOI:10.1177/0164027521989083 [Link]
Lesch, E., de Bruin, K., & Anderson, C. (2018). A Pilot Implementation of the Emotionally Focused Couple Therapy Group Psychoeducation Program in a South African Setting. Journal of Couple & Relationship Therapy, 17(4), 313-337.DOI: 10.1080/15332691.2017.1417940 [Link]
Madani, Y., Hasehmi Golpayegani, F., & Gholamali Lavasani, M. (2017). Proposing an Integrated Model of Emotionally Focused Approach and Gottman Model and Evaluating its Effectiveness on Feeling of Loneliness in Married Women. Journal of Counseling Research, 16(62), 80-97. (Text in Persian) [Link]
Mikulincer, M., & Shaver, P. R. (2007). Boosting attachment security to promote mental health, prosocial values, and inter-group tolerance. Psychological Inquiry, 18(3), 139-156. DOI: 10.1080/10478400701512646 [Link]
Mirhashemi, M., & Akbarimoghadam, Z. (2020). The Prediction of infidelity Upon Personality Charactristics, Marital Satisfaction and Attachment Styles. Journal of Woman and Family Studies, 8(3), -. (Text in Persian) DOI:10.22051/jwfs.2020.20783.1780 [Link]
Molazadeh, J., Mansour, M. & Kiamanesh, A. (2002). Coping styles and marital adjustment in Shahed children. Journal of Psychology, 6(3), 255-275. (Text in Persian) [Link]
Patoo, M., Haghighat, F., & Hassanabadi, H. R. (2014). A Study of the Role of Marital Relationship Quality in Predicting Subjective Well-being and Happiness of University Students. Journal of Woman and Family Studies, 2(1), 7-24.(Text in Persian) DOI:10.22051/jwfs.2014.1513  [Link]
Rahmany Bejasari, M., Dorostkar M. H. & Mirzaiyan Khamse, F. (2014). Investigating the relationship between emotional divorce and mental health of couples aged 30 to 40 in Mashhad. Third National Conference on Mental Health and Wellness, Islamic Azad University, Quchan Branch. [Link]
Rahimi, P., & Mousavi A S. (2020). The effectiveness of emotion focused education on sexual intimacy and interpersonal forgiveness of conflicting couples. Journal of psychological science, 19 (86) :229-236 [Link]
Hou, Y., Jiang, F., & Wang, X. (2019). Marital commitment, communication and marital satisfaction: An analysis based on actor–partner interdependence model. International Journal of Psychology, 54(3), 369-376. DOI: 10.1002/ijop.12473 [Link]
Sandberg, J. G., Busby, D. M., Johnson, S. M., & Yoshida, K. (2012). The brief accessibility, responsiveness, and engagement (BARE) scale: A tool for measuring attachment behavior in couple relationships. Family Process, 51(4), 512-526. DOI: 10.1111/j.1545-5300.2012.01422.x [Link]
Sayadi, M., Shahhosseini Tazik, S., Madani, Y., & Gholamali Lavasani, M. (2017. Effectiveness of Emotionally Focused Couple Therapy on Marital Commitment and Couple Burnout in Infertile Couples. Journal of Education and Community Health, 4(3), 26-37. (Text in Persian) [Link]
Sedaghati, Sh., Nay-yeri, M, & Raga-ei, A. (2007). Attachment styles and marital satisfaction. Journal of Developmental Psychology, 3(12), 347-353. (Text in Persian) [Link]
Sharifi, V., Assadi, S. M., Mohammadi, M. R., Amini, H., Kaviani, H., Semnani, Y., ... & Seddigh, A. (2009). A persian translation of the structured clinical interview for diagnostic and statistical manual of mental disorders: psychometric properties. Comprehensive psychiatry, 50(1), 86-91. DOI: 10.1016/j.comppsych.2008.04.004 [Link]
Soltani, A., Molazadeh, J., Mahmoodi, M., & Hosseini, S. (2013). A study on the effectiveness of emotional focused couple therapy on intimacy of couples. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 82, 461-465. DOI: 10.1016/j.sbspro.2013.06.293 [Link]
Spanier, G. B. (1976). Measuring dyadic adjustment: New scales for assessing the quality of marriage and similar dyads. Journal of Marriage and the Family, 38(1) 15-28. DOI: 10.2307/350547 [Link]
Talayizadeh, F., & Bakhtiyarpour, S. (2016). The relationship between marital satisfaction and sexual satisfaction with couple mental health. Thoughts and Behavior in Clinical Psychology, 11(40), 37-46. (Text in Persian) [Link]
Wong, T. Y., Greenman, P. S., & Beaudoin, V. (2018). “Hold Me Tight”: The Generalizability of an Attachment-Based Group Intervention to Chinese Canadian Couples. Journal of Couple & Relationship Therapy, 17(1), 42-60. DOI: 10.1080/15332691.2017.1302376 [Link]
Zanganeh Motlag, F., Bani-Jamali, Sh., Ahadi, H. & Hatami, H. (2017). The effectiveness of couple therapy based on acceptance and commitment and emotionally focused couples therapy on improvement of intimacy and reduction of Alexithymia among Couples. Thoughts and Behavior in Clinical Psychology, 12(44), 47-56. (Text in Persian) [Link]
Zeytinoğlu‐Saydam, S., Erdem, G., & Söylemez, Y. (2020). Psychometric properties of the brief accessibility, responsiveness, and engagement scale in a community sample of Turkish adults. Family Relations, 70(2), 557-574. DOI:10.1111/fare.12446 [Link]
Zuccarini, D, & Johnson, S. M. (2013). Forgiveness and Reconciliation in Emotionally Focused Therapy for Couples: The Client Change Process and Therapist Interventions. Journal of Marital and Family Therapy, 39(2), 148-162. DOI: 10.1111/j.1752-0606.2012.00287.x [Link]
مطالعات زن و خانواده
دوره 9، شماره 3 - شماره پیاپی 22
آذر 1400
صفحه 9-32