نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسنده

• سیده فاطمه موسوی

گروه پژوهشی روانشناسی و علوم تربیتی، پژوهشکده زنان، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

چکیده

استرس شغلی می‌تواند بر برایندهای ازدواج تأثیر بگذارد. برخی از مشاغل مانند کار در بیمارستان و برخورد با بیماران بسیار استرس‌زاست، علیرغم تاکید بر نقش استرس شغلی در حوزه های مختلف و رضایت زناشویی در مطالعات قبلی، اطلاعات کمی در مورد تأثیر فرآیندهای انطباقی چون خودتنظیمی در رابطه بر رضایت زناشویی پرستاران وجود دارد. مدل آسیب‌پذیری-استرس-انطباق نشان می‌دهد که یک فرآیند انطباقی موفق احتمالاً می‌تواند به افراد در کاهش رویدادهای استرس‌زا و افزایش رضایت در ازدواج کمک کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش استرس شغلی پرستاران بر رضایت زناشویی و نقش واسطه‌ای خودتنظیمی در این رابطه بر روی 252 پرستار متاهل از 9 بیمارستان دولتی و 5 بیمارستان خصوصی شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه و با استفاده از مقیاس ارزیابی رابطه (RAS)، مقیاس خود تنظیمی رابطه (RSR) و شاخص تنش مرتبط با شغل (JRTI) انجام شد. نتایج حاکی از ارتباط منفی معنادار استرس شغلی با رضایت زناشویی و رابطه مثبت خودتنظیمی رابطه با رضایت زناشویی بود. همچنین تأیید شد که خودتنظیمی رابطه، نقش واسطه‌ای در رابطه بین استرس شغلی و رضایت زناشویی دارد. مطالعه حاضر نشان داد که چگونه فرآیند انطباق ممکن است به افزایش رضایت زناشویی در یک محیط استرس زا در میان پرستاران متاهل کمک کند.

تازه های تحقیق

یافته‌های این پژوهش تأیید نمود که استرس شغلی با رضایت زناشویی در میان پرستاران متاهل شهر تهران همبستگی منفی و معنادار دارد. در نتیجه، نتایج حاضر توصیه می‌کنند که استرس شغلی می‌تواند نقش مسری داشته باشد و بر تجربیات زناشویی پرستاران متاهل تأثیر بگذارد. همچنین، یافته ها نشان داد که RSR بالاتر با رضایت زناشویی ارتباط مثبت دارد. علاوه بر این، نقش میانجی RSR بین استرس شغلی و رضایت زناشویی تایید شده است. این مشاهدات گزارش های قبلی را در مورد پیامدهای منفی احتمالی استرس شغلی در ازدواج تایید می کند (بودنمن، 2015؛ فالکونیر[1] و همکاران، 2015). شرایط شغلی چالش برانگیز و پیامدهای ناشی از آن منجر به ناهماهنگی و استرس در روابط زوجین می شود. بر این اساس، مشکلات و مسائل کاری می تواند زندگی زناشویی را تحت تاثیر قرار دهد. علاوه بر این، یافته‌ها حاکی از تأثیر معنادار استرس شغلی پرستاران بر رضایت زناشویی است. این به این دلیل است که پرستاران زمان زیادی را در محیط کار می گذرانندو وظایف زیادی را متحمل می‌شوند. همچنین ممکن است در وظایف و عملکردهای خود، به ویژه در محیط خانه، با محدودیت هایی مواجه شوند. نتایج این پژوهش، مطالعات قبلی در مورد RSR و تأثیر آن بر ایجاد رضایت زناشویی را توسعه می‌دهد (ویلسون و همکاران، 2005). علاوه بر این، رضایت از روابط زناشویی با RSR مرتبط است (هالفورد و همکاران، 2007). بر این اساس، RSR ممکن است همسران را به گونه‌ای هدایت کند که از طریق تغییر در باورها، خلق و خوی و رفتارها و همچنین تغییر شیوه تعاملات از طریق کنترل و تنظیم عاطفی، توانایی سازگاری بهتری داشته باشند.

نتایج پژوهش حاضر می تواند پرستاران سلامت جامعه را آگاه سازد تا محیطی بهتر برای کاهش فشار و استرس شغلی پرستاران فراهم کنند تا به کاهش تعارض خانواده و ازدواج آنان کمک کند. این یافته همچنین ممکن است برای آموزش زناشویی نیز اعمال شود. همچنین، RSR بالا ممکن است به پرستاران کمک کند تا روابط بهتری با بیماران و همکاران خود در محیط کار داشته باشند و استرس شغلی خود را کاهش دهند. این یافته ها همچنین بینش بیشتری برای پزشکان و درمانگرانی که با زوج ها کار می کنند فراهم می کند.

ماهیت مقطعی پژوهش، استفاده از پرسشنامه های خودگزارشی و امکان مطلوبیت اجتماعی در پاسخگویی به پرسشنامه ها به ویژه زمانی که سرپرستان از تکمیل پرسشنامه پرستاران مطلع بودند، را می توان از محدودیت‌های این پژوهش دانست.

 

کلیدواژه‌ها

• استرس شغلی
• رضایت زناشویی
• خودتنظیمی رابطه
• پرستاران

موضوعات

• رضایت زناشویی

عنوان مقاله [English]

Job Stress and Marital Satisfaction in Married Nurses: The Mediating Role of Self-Regulation in Relationship

نویسنده [English]

• Seyyedeh Fatemeh Mousavi

Associate Professor of Psychology, Women Research Center, Alzahra University, Tehran, Iran

چکیده [English]

It is well acknowledged that the stress of work can influence on the marriage outcomes. Some jobs such as working in hospital and dealing with patients are very stressful. However, despite the emphasis on the role of work stress in different areas and marital satisfaction in previous researches, there is little information about the effect of adaptive processes such as self-regulation in the relationship on nurses' marital satisfaction. The Vulnerability-Stress-Adaptation Model implies that a successful adaptive process can possibly help individuals mitigate stressful events and raise satisfaction in marriage. the current study aimed to investigate whether job stress of married nurses can influence their marital satisfaction, and also to examine the mediating role of relationship self-regulation. A total of 252 married nurses from nine governmental and five private hospitals in Tehran were participated. Hospitals were selected by convenient sampling and voluntary to contribute. To collect data, Relationship Assessment Scale (RAS), Relationship Self-Regulation (RSR) and the Job-Related Tension Index (JRTI) were given to volunteer nurses who agreed to complete the questionnaires. The results indicated a significant negative association of job stress with marital satisfaction and a positive relationship of relationship self-regulation with marital satisfaction. Also, it was confirmed that relationship self-regulation has a mediating role in the relationship between job stress and marital satisfaction. The current study showed how the adaptive process may help to increase marital satisfaction in a stressful environment among married nurses.

کلیدواژه‌ها [English]

• Job stress
• marital satisfaction
• relationship self-regulation
• nurses