نوع مقاله : پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشگاه هرمزگان
2 دانشگاه هرمزگان/ دانشکده علوم انسانی
چکیده
هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی زوج درمانی مثبت گرا و زوج درمانی رفتاری تلفیقی بر سازگاری زناشویی بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با "پیش آزمون- پس آزمون – پیگیری" با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره در استان چهارمحال و بختیاری در سال 1396 بودند. نمونه شامل 30 زوج (60 نفر) با رعایت شرایط ورود به پژوهش با روش در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی به گروه های آزمایش(40N=) و گروه گواه(20N=) گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سازگاری زوجی اصلاح شده (RDAS) بود و آزمون آماری تحلیل کواریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد هر دو روش زوج درمانی بر سازگاری زناشویی اثرگذار بودند و در مرحله پیگیری نیز تاثیر هر دو روش ماندگار بود؛ همچنین نتایج نشان داد که در مراحل پس آزمون و پیگیری دو روش درمانی از نظر میزان اثرگذاری بر سازگاری زناشویی تفاوت معناداری نداشتند. بنابراین با توجه به اثربخشی هر دو روش زوجدرمانی مثبتگرا و زوجدرمانی رفتاری تلفیقی، می توان از این دو روش جهت بهبود سازگاری زناشویی زوجین، استفاده کرد. با این حال به خاطر کمبود پژوهش در زمینه زوج درمانی مثبت گرا و جدید بودن این روش، پژوهش های بیشتری در این حوزه باید انجام شود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
evaluate the efficacy of positive couple therapy and integrative behavioral couple therapy on marital adjustment
نویسندگان [English]
1 hormozgan university
2 hormozgan university/Faculty of Humanities
چکیده [English]
The purpose of this review is to compare the differential effectiveness of the positive couple therapy and the integrative behavioral couple therapy on marital adjustment. This was a semi-experimental study with pretest, post-test, and follow-up assessments. The statistical population included all couples referring to counseling centers in Chaharmahal and Bakhtiari province in 1396. A total of 30 couples (60 individuals) were selected using convenience sampling method considering inclusion criteria; they were then randomly assigned into experimentals (N = 40) and control (N = 20) groups. The research tools were Revised Dyadic Adjustment Scale (RDAS). Data were analyzed using analysis of covariance. The findings showed that both methods of couple therapy had been effective on marital adjustment and also in the follow-up phase. The results showed that in the post-test and follow up stages, there were no significant differences between the effects of these two therapeutic methods in marital adjustment. Therefore, considering the effectiveness of both positive couple therapy and integrated behavioral couple therapy, these two methods can be used to improve marital adjustment of couples. However, due to the lack of research on positive couple therapy and the novelty of this method more research is needed in this topic.
کلیدواژهها [English]
منابع انگلیسی